27-02-2012
We zijn in Algeciras een hotel ingecrasht om even bij te komen en weer mens te worden. Toen we op de boot waren en nog een beetje internet konden ontvangen, kregen we een email met naar het verluidt een in Arabisch geschreven toestemming, van het Ministerie. We laten het morgenvroeg even op zijn waarde schatten door onze achterwacht. Indien het de hoofdprijs is neigen we toch weer, naar het onoverkomelijke. Het voor de derde keer !!! aanvaarden van de boottocht naar het beloofde land. We hebben conform de wet van Murphy’s, weer net een hotel uitgezocht waar de printer het niet doet. Als we morgen alleen een laptop onder de neus van de douane kunnen houden ipv een papiertje, worden we er zeker gelijk weer uitgeflikkerd. Één ding is zeker, de truck gaat niet meer in depot!!! . We gaan gelijk weer rechtsomkeer als ze weer gaan zeiken. En komen dan nooit weer terug.