24-02-2012
Nu is het drama compleet, de truck is semi in beslag genomen!!! Het begon zo: Nadat we in Cueta waren geweigerd, besloten we de boot naar Tanger te nemen om het daar te proberen. Omdat Tanger al gelijk Marokaans grondgebied is, was ons verteld dat de kans vele malen groter was om doorgelaten te worden. Zo gezegd zo gedaan. Eerst weer de boot naar het vaste land, Algeciras. De boot bemanning zag ons weer komen met die rare truck en snapten er niets van. We hadden wel nu, oude bekenden, gescoord, het was een gezellig weerzien met de zeelui. Maar goed dit werd dus onze derde bootreis in twee dagen, zonde van het geld. Op de boot konden we onze paspoorten al laten stempelen. We hadden in Cueta wel een stempel “in” gekregen maar omdat we weggestuurd waren geen stempel uit . Dus de douane beamte op de boot ging door het lint want we kwamen wederom voor een stempel in, maar dan een dag later, maar we hadden geen stempel uit,wat niet kon volgens hem. We konden natuurlijk niet zeggen dat we weggestuurd waren. Dus we lulden een beetje slap dat we liever naar Tanger gingen en we een fout hadden gemaakt.
In mijn paspoort zag hij de fout niet zo snel,dus ik dacht dit gaat goed maar bij het paspoort van Inge viel het hem wel op,ook omdat het paspoort van Inge niet zoveel stempels bevatte dus de bewuste stempel midden op een leeg blad stond. Gelukkig stond er een heel ongeduldige rij achter ons, dus hij stempelde maar af in een vlaag van wanhoop. Ik dacht nog eindelijk gaat het tij keren en krijgen we geluk. Voordat we de boot opgingen had ik om Allah te paaien een zwerver nog vijf euro gegeven. Blijkbaar te weinig want toen we van de boot af gingen begon het gedonder weer.
We gingen als eerste van de boot af dus we werden warm onthaald.Er stonden wel tien douaniers op ons te wachten. Dit keer reuze vriendelijk maar, nadat we dachten dat alle formaliteiten doorlopen waren,weer een resoluut NEE.Dit keer was vooral het rontgen apparaat het grootste probleem. Er schijnt een nieuwe wet te zijn dat medici niet het land in mogen zonder toestemming van het Ministerie. Een gegeven wat in Nederland niet bekend was. Maar de heren wisten het goed gemaakt, we kregen tot maandag de tijd om het te regelen. Wij mochten de grens over maar de truck ging in depot achter slot en grendel. Eerst ging ik helemaal uit mijn plaat,maar we beseften ons wel degelijk dat we geen enkele keus hadden. Ook stroomde de boot langzaam leeg dus de heren kregen het steeds drukker, dus we werden als snel tot lastig gedegradeerd.
We hebben gelijk spoedberaad gehouden met Nederland , en de broer van Samira kon gelukkig waarschijnlijk maandag iets voor ons regelen. Samira zelf heeft zich ook suf gebeld met Marokko om van alles geregeld te krijgen. Helaas werken de ambtenaren hier ook niet in het weekend dus we zijn aangewezen op maandag. Met lood in onze schoenen hebben we de truck achter moeten laten en zijn met wat schone kleren naar de stad gegaan per taxi, om een hotelletje te zoeken. En nu maar hopen dat er maandag iets van een toestemming te regelen is. Wat een leven dat overkomt je dan met je goede gedrag !! xxx